Dat ze zich decennia lang dood ergeren aan hondenpoep op de stoep en dan opeens zelf met een pup lopen, zomaar, opeens? Sinds een paar weken loopt er een jonge pup door het huis. En nog een waar ik heel blij mee ben ook nog. Maar ik heb me lang genoeg geërgerd aan poep aan mijn schoen om wel de poep achter zijn kontje op te ruimen, ook al zijn het grote muizenkeuteltjes wat hij produceert.
Een hele nieuwe wereld is er trouwens voor mij opengegaan. Ik heb nog nooit een hond gehad, dus hoe kon ik weten dat er een hele honden wereld bestaat. Maar veel andere honden baasjes beginnen een gesprek met elkaar. Zeker als je met een pup door de straat loopt. Er is een levendig uitwisseling van informatie, tips, mogelijkheden en onmogelijkheden. En niet te vergeten de medemens. Voor mij als nieuwkomer in de honden wereld niet alleen verbazend maar ook zeer ondersteunend. Veel steun aan gehad.
Een hond is heel anders dan een poes, op alle gebied. Net op het moment dat je helemaal wegsmelt voor zijn o zo lieve smoeltje denkt hij dat hij wel een loopje met je kan nemen. Andere baasjes hadden nog zo gezegd: “wel een beetje kort houden hoor”.Maar ja, hij is zo lief, guitig aanhankelijk en tenslotte ook nog maar een paar weken oud, een baby feitelijk. Maar wel een baby met een bijzonder sterke wil.
Enfin, morgen gaan we naar school. Hij en ik, naar de puppy-cursus.
Na morgen komt alles goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten