Quantum

soms in een bui

SOMS   
in een bespiegelende bui
de zin van Bellow
verbind ik
de schreeuw van Munch
en zie
het menselijke geploeter
een collectief antwoord
de vraag
WAAR
WAAR
we heen moeten
met onze seksualiteit

Nationale gedichtendag

28 januari, Nationale Gedichtendag 2010.

Meer dan 350 inzendingen, uiteindelijk iets meer dan 100 gedichten behaalde de longlist. 40 gedichten werden kanshebbers voor plaats 1, 2 of 3. Vandaag, op 28 januari 2010 Nationale gedichtendag, hebben ze de drie winnende gedichten en hun dichters bekend gemaakt... Op de 3e plaats is geëindigd Odette van Kempen met 'Hier' de 2e plaats is voor Ellen D. met 'Meester' en het winnende gedicht behoort toe aan Martin Beversluis met Ome Simon's bril De prijswinnaars van harte gefeliciteerd. 1e Prijs: Ome Simon’s bril   Kleinmetalen montuur met twee halve glazen staat druister op de punt van de neus daarachter die donkere ogen waar soms de vonken uitkwamen en dan het podium energie verpakt in woorden hoe alles dat groeit en bloeit en telkens weer boeit centraal stond in uw leven groeien en bewonderen bloeien om te roken het regende op de dag dat u stief onophoudelijk regende het wat sterft is voedsel voor wat leeft inhaleer de letters adem taal bloemrijk bloedend woorden als wietgruis in een joint stijgen op in rook en dit is wat overblijft die leesbril zonder eigenaar een peuk en as. Martin Beversluis 2e Prijs: Meester   Mag ik? Mijn poriën ontbloten om een vleugje van u te vangen uw warmte cumuleren Zal ik? Me in het schalkse kuiltje naast uw rechtermondhoek vlijen mijn knieën ietwat open Wil ik? Uw kleine vriend befluisteren tot hij groot mijn kant op komt hem zelf zijn weg laten zoeken Ik wil U van je afscheuren uw voorzichtigheid wegnemen uw superioriteit afschrapen je woestheid bevrijden Het is er toch? Ziet u dan niet dat ik uit eenzelfde verlangen besta? Bespaar me die aalmoezen van intimiteit waar de pijn van het afscheid nemen al om de hoek schuurt Geef het me Je diepste gedachte De achterkant van je tong Ik wacht op je instructies Meester Ellen D. 3e Prijs: Hier hier leven in jouw armen sterfelijkheid op reukafstand broedse wind, nestige oren droomtheater pur sang co- stars in wilde verhalen hormonaal literair als Puk van de sletteflat balkonieren op de eerste rang deze wereld bestaat niet zeg jij al zegt dit alles meer dan jaren wij vleien ons in pagina’s leuken ons wat op ik hap de tijgernootjes uit je ogen een tweebaans lach. gedragen door niets meer dan de geur van pasgewassen haar

Poëzie wordt een filmpje, de dichter een visueel artiest

Op het Poetry International Festival werd dit jaar voor het eerst digitale poëzie gepresenteerd. Vooral de liefhebber van poëzie op papier moet wennen.

Jan Baeke Foto Roeland Fossen

Op het beeldscherm verschijnen gedichten, op de maat van de muziek of afgewisseld met beelden, om vervolgens te vervagen. Soms ook, dienen beeld, geluid en woorden zich tegelijk aan. Zo wordt poëzie een filmpje en de dichter een visueel artiest. Voor de liefhebber van poëzie op papier is het wennen.

Digitale poëzie heet het verschijnsel en op het Poetry International Festival in Rotterdam werd er gisteravond een discussie aan gewijd.

Maar eerst moest de vraag ‘Wat is digitale poëzie’ worden beantwoord. Het enige vereiste voor digitale poëzie is dat het is gemaakt met computers en dat het alleen met computers kan worden vertoond, luidde de conclusie al snel. Voor het overige zijn de vrijheid en de mogelijkheden voor de dichter eindeloos – al leidt dit tot een zekere passiviteit bij de lezer. In Slaaplied van Tonnus Oosterhoff bijvoorbeeld. Daar verschijnen en vervagen delen van het gedicht tegen een witte achtergrond, op de maat van pianomuziek van Bach. Sommige woorden verschijnen slechts enkele seconden op het beeldscherm. Daardoor wordt de lezer de mogelijkheid ontnomen om zelf het leestempo te bepalen, of het gedicht nog eens terug te lezen. Misschien zelfs, kan de lezer hier beter ‘toeschouwer’ worden genoemd.

Toch kan de dichter van digitale poëzie er voor kiezen zijn lezer een  actievere rol te laten spelen, zoals Rozalie Hirs dat doet in haar gedicht Stamboom. Harm van den Dorpel maakte van de stamboom een geanimeerd mobiel op het scherm, waarbij de lezer de takken kan doen bewegen en de boom kan laten rond draaien door de muis te bewegen. Aan de takken ‘hangen’ geen namen, maar fragmenten van familieverhalen, die de lezer in eigen tempo in zich kan opnemen. Hoewel de lezer zelf enige controle uitoefent, kan het gedicht nooit helemaal worden bekeken.

In het gedicht Wat we hadden is nog niet geweest van Jan Baeke en Alfred Marseille beweegt de tekst in twee regels over het scherm; de bovenste naar rechts en de onderste naar links. Tegelijk zijn beelden te zien van zogenoemde keukenfilms uit de jaren vijftig en zestig, waarin de nieuwe welvaart wordt verheerlijkt. Zo zien we een stel dat langs koelkasten en fornuizen danst, opgesteld als de prijzen bij het tv-spel Rad van Fortuin. „Een man komt de keuken binnen en weet niet waar te beginnen”, is een van de regels op het beeldscherm. Muziek en oude fragmenten van stemmen brengen de lezer in de sfeer van die tijd, maar vragen ook veel van de zintuigen.

Dat gebeurt vooral als beelden van pratende mensen niet synchroon lopen met de uitgesproken tekst – die dan weer verschilt met de tekst die door het beeld loopt. Dan komt de toeschouwer niet eens toe aan het lezen van de tekst en wint de vorm het van de inhoud.

bron:

Wodan

Buro foto's

mijn hinkelbaan in het MoMA

parkje papendrecht

Rotterdamse horizon gezien vanaf Papendrecht

HULC

winterse foto's

zuurrrr

Homopolar Motor With Five Speed Manual Stick-Shift

exxtraatje

Milestone 2 Explained

A bit less than a month ago, Willow Garage demonstrated their Personal Robot 2 achieving the second milestone on their roadmap to building an open source, dexterous, mobile robot. They successfully demonstrated the robot navigating an office-like environment, opening and going through doors, and finding outlets to recharge its batteries. You can watch the video of the demonstration in our previous post here.

A few days ago, the Willow Garage engineers posted a new video explaining some details about how their robot actually works. In the video below, Sachin Chitta and Melonee Wise explain how the robot uses occupancy grid maps to navigate dynamic environments, uses vision and laser information to detect door handles and power outlets, and, finally, plan its actions to satisfy its goals.

Watching the video, I have to admit that it must take some serious effort to calibrate all these sensors. If the sensors are not calibrated and the relative poses among them are not known, it will be very difficult to fuse the data from them into a single, accurate estimate of the world's state. It would then be very difficult for the robot to act correctly in the presence of noisy sensors and actuators. In other words, I think achieving this milestone is not a trivial task and the Willow Garage team is certainly doing a great job.

The video explanation of how PR2 achieved Milestone 2 follows.

Nick Veasey: Exposing the invisible | Video on TED.com

Nick Veasey: Exposing the invisible | Video on TED.com

Wetenschappers sturen vissen naar school

Duizenden jonge vissen worden op dit moment door wetenschappers getraind om gevaar te herkennen en zo snel mogelijk weg te zwemmen als het zich voordoet. De cursus duurt drie dagen. De onderzoeker hopen zo het leven van de vissen te verlengen en hun aantal te laten toenemen. De Murray-Darlingkabeljauw is wellicht de eerste vissoort op aarde wiens jongen naar school gaan. De vissen leren de fijne kneepjes van hun viszijn in een onderzoekscentrum op Bribie Island, ten noorden van Brisbane, Australië. Tijdens een cursus van drie dagen leren ze om bang te zijn voor roofdieren. De onderzoekers weten die angst op te wekken door een angsthormoon in het water los te laten zodra een jonge vis aan een roofdier wordt blootgesteld. En de lessen hebben effect. Na drie dagen weten de jonge kabeljauwtjes dat grote vissen een gevaar zijn en blijven ze zo ver mogelijk uit de buurt. De lessen moeten ervoor zorgen dat het Murray-Darlingbassin – dat zich over verschillende staten uitstrekt – zich weer vult met de vissoorten die er oorspronkelijk voorkwamen. “Niemand heeft dit op zo’n grote schaal ooit geprobeerd,” vertelt bioloog Michael Hutchinson. Binnenkort krijgt de vissenschool wellicht navolging in Japan.

Gij zult geen stenen meer gooien

Een kunstwerk dat de bezoeker uitnodigt om drie Mariabeelden te 'stenigen', doet heel wat stof opwaaien in Brugge.'Niet geschikt voor gevoelige kijkers'. Het bord aan de ingang van de tentoonstelling That's all folks in de Hallen in Brugge waarschuwt de bezoekers al voor wat komen gaat. De expositie gaat over religie en oorlog, over onverdraagzaamheid en het einde van de grote ideologieën. Iconoclasm van Bruggeling Peter Puype is veruit het meest controversiële werk. Het doet denken aan een ballentent op de kermis, zij het dan dat de bezoeker hier grote stenen krijgt om gipsen Mariabeelden aan stukken te gooien. Bij het Brugse stadsbestuur is al een reeks verontwaardigde mails binnengelopen over het 'godslasterlijke' kunstwerk. Er gingen stemmen op om de tentoonstelling stop te zetten. 'Ik begrijp dat het om een zeer controversieel kunstwerk gaat, maar ik zie niet in waarom we daarom maar meteen de hele tentoonstelling, die meer dan tachtig werken telt, zouden sluiten', zegt de Brugse schepen van Cultuur, Yves Roose. 'Je kunt niet om het recht op vrije meningsuiting heen', gaat hij verder. 'De controverse die het werk oproept, maakt deel uit van zijn bedoeling: het zet aan om na te denken. Bijvoorbeeld over het feit dat vandaag de dag nog altijd vrouwen worden gestenigd. Maar erg verfijnd kun je het inderdaad allemaal niet noemen.' Sluiten moest de tentoonstelling dus niet, maar het stadsbestuur greep wel in: op de openingsreceptie konden bezoekers nog vrolijk zelf de Mariabeelden bekogelen, maar dat mag vanaf nu niet meer. Je ziet alleen de kapotgegooide Maria's nog staan. 'Met dat gooien waren we niet opgezet', zegt Roose. 'Je moet ook niet onnodig shockeren. En bovendien: de kunstenaar had geen geld om nieuwe Mariabeelden te kopen, dus kon je na een tijdje sowieso geen stenen meer werpen.' Kunstenaar Peter Puype zegt dat hij het ondertussen gewoon is dat zijn kunst weerstand oproept. 'Zo'n kapotgegooide Maria is toch een heel sterk beeld?' zegt hij. 'De reacties om dan maar meteen heel de boel te sluiten, zijn zo weinigzeggend. Mijn werk gaat om veel meer dan stenen gooien naar Maria: het is het symbool voor alle beeldenstormen in de hele wereld.' Hans Geybels, de woordvoerder van de Vlaamse bisschoppen, vindt het controversiële kunstwerk allesbehalve. 'Dit is kwetsend voor alle christengelovigen', zegt hij. 'De kunstenaar had zijn boodschap beter op een minder shockerende manier overgebracht. Maar blijkbaar was het de bedoeling om herrie te schoppen en heiligt het doel de middelen. Uiteraard moet je het recht op vrije meningsuiting respecteren, maar dit is toch een staaltje van heel slechte smaak.' Michel Dewilde, de curator van de tentoonstelling, zegt dat alle godsdiensten ervan langs krijgen in de tentoonstelling. 'Er staan werken die het jodendom fel bekritiseren. Eén van de kunstwerken stelt een begraafplaats voor moslims voor en is helemaal opgebouwd uit kogels. Dit is een tentoonstelling met grove beelden en schokkende kunstwerken, maar dat is net het onderwerp van That's all folks.' 'That's all folks' loopt nog tot 17 januari in de Brugse Stadshallen.

West Mata Underwater Volcano Eruption, 2009 (Clip 2)

Jason, the underwater ROV (remotely operated vehicle), has made new striking discoveries in the Pacific ocean near Fiji. At 1200 meters (4000 feet) beneath the surface, it has captured the deepest underwater volcano eruption ever documented and you can see it in the video at the end of this post. Not only that, but the bononite lava from the West Mata volcano is also a very rare kind, found only in extinct volcanoes and believed to be some of the hottest on the planet.

Named after the mythical Greek adventurer, Jason is a two-body ROV system that can dive to great depths and be operated remotely by scientists on the deck of a ship. Medea, named after Jason’s wife, is its companion piece which sends power and commands from the ship, provides lightning and exposure to the ROV during explorations, and protects it from shocks and jolts.

The ROV, operated by the Woods Hole Oceanographic Institute, is equipped with multiple accessories to help it scan and record the seafloor better, such as video and still cameras, water samplers and sonar images. The samples of rock and sediment it collects are sent up on a mini-elevator platform that reaches the ship. Jason is able to last a long time underwater, sometimes passing the 100 hour mark.

An earlier prototype of the ROV dubbed “Jason Jr.“ uncovered the famous RMS Titanic in 1986, which sparked a media frenzy and partly inspired the 1997 James Cameron film, the most commercially successful movie to date. Other grand findings include a 1 600 year-old Roman trading ship, and hundreds of operations in the Pacific, Atlantic and Indian Oceans.

Below is the video of its latest discovery, which shows the spectacular natural scenes one can see with the help of such robotics. The images you see are of huge clouds of volcanic ash rising from the bubbling lava, and chunks of debris spilling onto the cold seafloor.

geruild met Wenz

met Wenz rood (foto van mij)  geruild tegen paars (foto van haar).

Wil je ook ruilen met Wenz  ga naar denken doet geen zeer.com of ruil met mij. Een gedicht of kleur of gedachte

pedo partij nog niet verdwenen

Net zo als in het echte leven de pedo’s helaas niet uit te roeien zijn, zo is ook de pedopartij van Ad van de Berg en mede-gladdekkers nog niet opgerold. Dankzij een nieuwe wet op 1 januari doen ze nogmaals een poging een plek te veroveren binnen onze volksvertegenwoordiging????????????????
Om mee te doen aan de verkiezingen zijn ondersteuningsverklaringen nodig. Tot dit jaar moesten de adressen van de ondertekenaars openbaar worden. Volgens de partij durfden veel aanhangers daarom uit angst voor represailles niet te tekenen, waardoor de partij niet mee kon doen aan de verkiezingen.
Sinds dit jaar hoeven alleen de voorletters, de achternaam en de woonplaats te worden vermeld. Aan de hand van die gegevens is het vaak nog steeds mogelijk iemand terug te vinden, maar de partij denkt nu toch genoeg ondersteuningsverklaringen te kunnen krijgen.
De partij laat weten daarom het hele jaar campagne te gaan voeren. Houdt uw kinderen binnen! Daarvoor worden ook campagnefilmpjes op de website ingezet. Secretaris van de partij Norbert de Jonge zegt in één van die filmpjes erin te vertrouwen dat het lukt een zetel te halen. Hij baseert zich daarbij op een poll die sinds 2006 op website fok.nl staat. Daaruit zou blijken dat ongeveer 5% van de bevolking achter de standpunten van de PNVD staat.
Waarschijnlijk zal dat wel loslopen. Inmiddels hebben zo’n 13 pedo’s getekend.