

Boston Dynamics makers of BigDog, i.e., the coolest robot ever made, are in the process of building a dynamically balanced humanoid. PETMAN is their new 2-legged robot sponsored by the US Army for the purpose of testing chemical protection clothing for the soldiers.
Boston Dynamics has not released much information about PETMAN other than that the project has 2 phases : phase 1 has a 13-month duration focused on design and phase 2 has a 17-month duration for building, validating and installing the robot. The company expects to deliver the robot in 2011.
If you care to know how impressive PETMAN truly is, check out the video below released by the company. It shows the humanoid robot walking on a treadmill using principles similar to how a human walks; it also maintains balance when large external forces are applied to it. If it was me, I would not anger this one by pushing it. It makes Toyota's running humanoid look like a toy. For what it's worth, however, it doesn't look like PETMAN can actually turn but maybe this is one upgrade the US Army hasn't paid for yet.
Some more information on PETMAN by Boston Dynamics can be found here.
When you get something for free, you get what you pay for!!!
That means if you don't use what you get for free, it won't do you any good. But sometimes it is nice to have a library your friends and family can use, even if they don't always use it.
Project Gutenberg began in 1971 when Michael Hart was given an operator's account with $100,000,000 of computer time in it by the operators of the Xerox Sigma V mainframe at the Materials Research Lab at the University of Illinois.
This was totally serendipitous, as it turned out that two of a four operator crew happened to be the best friend of Michael's and the best friend of his brother. Michael just happened "to be at the right place at the right time" at the time there was more computer time than people knew what to do with, and those operators were encouraged to do whatever they wanted with that fortune in "spare time" in the hopes they would learn more for their job proficiency.
At any rate, Michael decided there was nothing he could do, in the way of "normal computing," that would repay the huge value of the computer time he had been given. . .so he had to create $100,000,000 worth of value in some other manner. An hour and 47 minutes later, he announced that the greatest value created by computers would not be computing, but would be the storage, retrieval, and searching of what was stored in our libraries.
He then proceeded to type in the "Declaration of Independence" and tried to send it to everyone on the networks. . .which can only be described today as a not so narrow miss at creating an early version of what was later called the "Internet Virus."
A friendly dissuasion from this yielded the first posting of a document in electronic text, and Project Gutenberg was born as Michael stated that he had "earned" the $100,000,000 because a copy of the Declaration of Independence would eventually be an electronic fixture in the computer libraries of 100,000,000 of the computer users of the future.
George Maciunas [1931-1978] is de ideoloog van Fluxus, een dictator, een clown, een organisator van performances, een anti-kunstpaus.
Hij formuleerde de Fluxus performance als een ritueel waarin in de allereerste plaats alledaagse voorwerpen, voor de hand liggende en triviale objecten, dienden te worden gebruikt. Wanneer niet triviale objekten worden gebruikt, zoals bijvoorbeeld pianos, dan dient dat uitsluitend ingegeven te zijn door de rituele mogelijkheden ervan. Waar Fluxus pianos gebruikt, is dat steeds op een uiterst primitieve en beslist non-virtuoze wijze.
Four altered pingpong rackets
Nix kunsthandel
Maciunas veroordeelde het idee om restanten van performances als kunstwerk in de handen van de kunstmarkt te laten vallen.
Wat dit betreft zijn kunstenaars zoals Ben Vauthier verkrachters van de Fluxus gedachte.
Ieder mens is een kunstenaar
Joseph Beuys (1921-1986) Piano met vilt en leer
[Centre Georges Pompidou Parijs]
De mensen moeten leren om aan hun werkelijkheid te ontstijgen
Ze moeten een spiritueel middel ontwikkelen waarmee zij een volstrekt ander standpunt in het universum kunnen bereiken.
Mijn omvattend kunstbegrip is de enige mogelijkheid om zich uit de heersende verhoudingen los te maken. Wat het werkelijk bedoelt is: het geld moet eruit, uit de kringloop. De creativiteit van de mensen, dat is het echte kapitaal. Politieke partijen, de ganse politiek daarentegen dat is onzin. We moeten van de maatschappij een kunstwerk maken. De moderne kunst is dood, er bestaat geen post-modernisme, nu begint de antropologische kunst. Alleen zo zijn het kapitalisme en het communisme te verslaan.
Ze kunnen met mij doen wat ze willen.
Ik ben de nar, de idioot met de vilthoed. Ze stoten mij in die of die hoek. Ik stel mij heel eenvoudig ter beschikking. Ik wil de mensen duidelijk maken dat ik eigenlijk precies ben zoals zij.
Het gaat erom over het maatschappelijk leven na te denken tot men op het spoor komt van de oorspronkelijke vorm. Tot nu toe is dat niet gebeurd. Noch het marxisme, noch het kapitalisme houden rekening met de oervorm van het sociale gebeuren. Voor mij is deze vorm van het sociale gebeuren en de krachten die eraan ten grondslag liggen het belangrijkste dat steiner gezien heeft (Vrijheid in het geestesleven, gelijkheid in het recht, broederlijkheid in de economie).
Citaten: Joseph Beuys (1921 - 1986)
Wolf Vostell (1932-1998)
Fluxus-Piano-Lituania Hommage à Maciunas, 1994
Wolf Vostel: Parallele Dêcollage waarbij een jukebox van het merk 'Wurlitzer' tijdens het spelen van 'Twist' neerstort.
Galerie Monet Amsterdam 1962, foto Hans de Boer
Taal als taal of taal als visuele kunst
Ferdinand KriwetRundschreibe Nr. 5
Taal als gereedschap
Ik moet het belang van de vernieuwende ordeningsprincipes van de beeldende kunst even laten rusten en me geheel richten op de noodzaakde taal als gereedschap te erkennen.
Oppervlakkig gezien zou je kunnen zeggen dat die erkenning er wel is.
Bij nadere beschouwing blijkt dat taal voor veel mensen een verschijnsel is waarvan ze zich weliswaar dagelijks bedienen maar dat tegelijkertijd een enorme belemmering kan betekenen.
Veel mensen houden in een vergadering liever hun mond of laten ze zich platpraten door beter van de tongriem gesneden soortgenoten. Anderen voelen zich niet bij machte iets aan het papier toe te vertrouwen ondanks het feit dat ze wel kunnen schrijven.
Toch leven we in een maatschappijwaar alle mogelijke communicatiemiddelen, technisch gezien, tot grote hoogte ontwikkeld zijn.
Is het zo dat die technische ontwikkeling van de media geen gelijke tred heeft gehouden met de inhoud?
Een technische ontwikkeling voltrekt zich geheel op zichzelf gericht.
De uitvinding van een nieuw materiaal lokt een nieuw apparaat uit nog voor het nut en noodzakelijkheid ervan vastgesteld is..
Een titel voor een film bedenken is nog niet zo makkelijk. Kies een verkeerde naam en de film kan floppen.
Spacemen from Pluto?