Bietelman AnTon de Kever: januari 2009

zaterdag 31 januari 2009

vrijdag 30 januari 2009

woensdag 28 januari 2009

dinsdag 27 januari 2009

maandag 26 januari 2009

zondag 25 januari 2009

zaterdag 24 januari 2009

donderdag 22 januari 2009

woensdag 21 januari 2009

dinsdag 20 januari 2009

Put out the light

put out the light

hope for

Prometeus spark

http:// agav

experience is the

new reality

my avatar

will deal with it

deal someone in

.com

maandag 19 januari 2009

voorpublicatie uit de bundel "280109WOENSDAG"

zondag 18 januari 2009

voorpublicatie uit de bundel "280109WOENSDAG"

donderdag 15 januari 2009

voorpublicatie uit de bundel "280109WOENSDAG"

maandag 12 januari 2009

zondag 11 januari 2009

vrijdag 9 januari 2009

donderdag 8 januari 2009

woensdag 7 januari 2009

dinsdag 6 januari 2009

maandag 5 januari 2009

zondag 4 januari 2009

zaterdag 3 januari 2009

vrijdag 2 januari 2009

is het uitleg? is het verantwoording?

De kracht van het kleine en het onzichtbare. Wat mij fascineert is het kleine, de macrowereld en de imperfectie.

De imperfectie:

Elke woning moet volgens mij een rommelkamer/plek hebben. Een plek waar geklust en gewerkt wordt waar elk moment “snel” iets gedumd kan worden. Maar ook waar de hobby's worden uitgevoerd. Kortom dit zijn meestal niet de plekken waar het bezoek toegelaten wordt, tenzij iemand goed bevriend is.

Elke stad moet volgens mij een plek hebben waar de mensen “aan de rand van de maatschappij” elkaar treffen. Een plek voor kunstenaars en beginnende kunstenaars en uit ervaring weet ik dat dit niet de esthetisch verantwoordste plekken zijn. Broedplaatsen in steden zijn zelden opgeruimd, overzichtelijk en esthetisch. Zo als bestuurders het graag zien. Kortom een plek die je alleen kent als je goed bekend bent in de stad, daar waar je de weg weet. En waar bestuurders liever geen officieel bezoek ontvangen, maar waar het gezellig is en goed toeven.

Van gebruiksvoorwerpen vind ik die voorwerpen die al jaren, misschien decennia in gebruik zijn het meest fascinerend. Het leer van een oude schooltas/werktas is vaak zo ontzettend mooi zo doorleeft dat daar geen nieuwe tas tegen op kan.

Wat mensen betreft heb ik sinds de modelteken lessen op de kunstacademie een voorkeur voor mensen waar het leven over heen is gegaan in tegenstelling tot de jonge strak in het vel zittende “mooi gesteven” jeugd of modellen en acteurs.

De macrowereld:

Min of meer door het weinige wat ik weet van de quantummechanica ben ik al decennia geboeid door de wereld bekeken door de macrolens. Ik kan willekeurig ergens zitten en van die plek tientallen foto's maken zonder van mijn plek te komen. Een nieuwe wereld ziende die vaak zo treffend de gefotografeerde plek goed weergeeft. In een atoom of kleiner speelt zich de hele wereld af. Niet dat ik in staat ben om atomair of subatomair foto's te maken. Zo kan ik verschillende plekken bij elkaar brengen in slideshow of tagebe met alleen mij of de wereld als verbindende factor. Ik ben er wel van overtuigd dat er legio verbindende factoren zijn die existeren maar die we niet waarnemen. De zintuigwereld van dieren

Bij dieren heeft men sinds kort ontdekt dat hun waarneming wellicht heel anders is dan de onze maar niet daarom dommer. Het geeft ons echter wel opeens andere verbindende factoren er bij. Neem een rustmoment en bekijk het eens van een andere kant.

Bij woord in een gedicht is het beeld dat het geeft op die plek voor mij belangrijker dan de grammaticale werkelijkheid. Typ- en spelfouten zijn voor mij kleine wondertjes van de menselijke geest. In een gedicht poog ik dezelfde combinatie te creëren als in mijn beeldende werk.