Nationale gedichtendag

28 januari, Nationale Gedichtendag 2010.

Meer dan 350 inzendingen, uiteindelijk iets meer dan 100 gedichten behaalde de longlist. 40 gedichten werden kanshebbers voor plaats 1, 2 of 3. Vandaag, op 28 januari 2010 Nationale gedichtendag, hebben ze de drie winnende gedichten en hun dichters bekend gemaakt... Op de 3e plaats is geëindigd Odette van Kempen met 'Hier' de 2e plaats is voor Ellen D. met 'Meester' en het winnende gedicht behoort toe aan Martin Beversluis met Ome Simon's bril De prijswinnaars van harte gefeliciteerd. 1e Prijs: Ome Simon’s bril   Kleinmetalen montuur met twee halve glazen staat druister op de punt van de neus daarachter die donkere ogen waar soms de vonken uitkwamen en dan het podium energie verpakt in woorden hoe alles dat groeit en bloeit en telkens weer boeit centraal stond in uw leven groeien en bewonderen bloeien om te roken het regende op de dag dat u stief onophoudelijk regende het wat sterft is voedsel voor wat leeft inhaleer de letters adem taal bloemrijk bloedend woorden als wietgruis in een joint stijgen op in rook en dit is wat overblijft die leesbril zonder eigenaar een peuk en as. Martin Beversluis 2e Prijs: Meester   Mag ik? Mijn poriën ontbloten om een vleugje van u te vangen uw warmte cumuleren Zal ik? Me in het schalkse kuiltje naast uw rechtermondhoek vlijen mijn knieën ietwat open Wil ik? Uw kleine vriend befluisteren tot hij groot mijn kant op komt hem zelf zijn weg laten zoeken Ik wil U van je afscheuren uw voorzichtigheid wegnemen uw superioriteit afschrapen je woestheid bevrijden Het is er toch? Ziet u dan niet dat ik uit eenzelfde verlangen besta? Bespaar me die aalmoezen van intimiteit waar de pijn van het afscheid nemen al om de hoek schuurt Geef het me Je diepste gedachte De achterkant van je tong Ik wacht op je instructies Meester Ellen D. 3e Prijs: Hier hier leven in jouw armen sterfelijkheid op reukafstand broedse wind, nestige oren droomtheater pur sang co- stars in wilde verhalen hormonaal literair als Puk van de sletteflat balkonieren op de eerste rang deze wereld bestaat niet zeg jij al zegt dit alles meer dan jaren wij vleien ons in pagina’s leuken ons wat op ik hap de tijgernootjes uit je ogen een tweebaans lach. gedragen door niets meer dan de geur van pasgewassen haar