Spreken alsof het een oplossing is
Brieven
Ik lees brieven waarop ik gewacht heb,
ik weet hoe het afloopt en ik zou het willen veranderen,
omdat het niet genoeg brieven zijn.
Ik wil mij op de trap tegenhouden,
als ik een dag eerder wegging om een brief meer te krijgen.
Ik geef een te grote fooi aan de krantenbezorger,
wil ik twee kranten omdat ik bang ben dat hij plotseling niet
meer komt?
Of bedoelde ik niet de krantenbezorger, maar de postbode,
maar hoe kan de postbode mij twee keer zo veel geven?
Wat ik krijg als ik niet hoef te kijken,
ik word als de krantenbezorger en de postbode die allang
niet meer komen, omdat ze ander werk hebben gekregen.
Wie vandaag de post rondbrengt mag twee of drie brieven voor
zichzelf uitkiezen;
een postbode kan worden wat hij wil, liever postbode dan
advocaat.
Vanmiddag sprak ik met een advocaat, liever postbode dan advocaat;
ik doe alle lampen aan omdat je niet binnen wil komen in
een donker huis waarin iemand is.
Dit staat in brieven om te lezen als ik vandaag nog naar huis terug
wil, wat niet kan omdat ik ver van huis ben;
waarom zo veel brieven, was één niet voldoende?
Mijn precieze adres brengt de postbode alleen maar in de war;
schrijf: Ghalib, Delhi, en je brieven komen aan, dat beloof ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten